 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Не ўцякаюць зь зямель, якія спакон
Яшчэ ручаінамі імі асвоены,
Дзе разгалінаваліся,
Непадуладныя ліху,
Не наравяць памяняць імён
I веры паганскай сваёй яны.
Застаюцца да апошняга ўздыху –
Да перасыху
Балтамі ці славянамі,
То рахманымі,
То раззлаванымі.
У вірах затаіўшы жаль,
Напамінаюць забыўлівым рэкі,
Што па іх ляжаў
Шлях «з вараг у грэкі».
Ім астабрыдлі
Бязь меры
Іхнія злыдні:
Заклятыя
Місіянэры –
Мэліяратары,
Што маюць падчас
Зьвіліну-думку –
I тую прамую – адну,
Таму, няйначай,
Схільны яны
Рэкі ўсе ўбачыць
Канавамі, выцягнутымі ў струну.
З прынцыпу простага,
Нібы да патопу яшчэ мелі рацыю
Апосталы
Мэліярацыі.
Ды свой характар
У каранёў узялі
Рэкі маёй зямлі.
Як іх ні спрамляюць,
Упарта – паганцы –
Пятляюць,
Кружляюць
I выгінаюцца!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
